به گفتۀ سرخیو راموس «وقتی این پیراهن را می‌پوشید، می‌دانید که به اوج رسیده‌اید. افتخاری بالاتر از این وجود ندارد» (بازیکن فوتبال اهل اسپانیا که به مدت ۱۶ فصل پیاپی برای رئال مادرید بازی کرد او ۶ فصل کاپیتان این باشگاه بود)؛ لیکن این نقطۀ اوج خود دارای ابعادی‌ست.
فهرست مطالب
صرفاً جهت معرفی اسپانسرها، در ادامه ده پیراهن برتر تاریخ رئال مادرید آورده شده است. جهت خرید کیت رئال مادرید نیز سری به فروشگاه پریماشاپ بزنید.
۱۰٫ برند کِلمه ۱۹۹۴-۱۹۹۵
اولین کیت، مربوط به دورانی است که میشل لادروپ پیراهن مادرید را به تن داشت، بردها ارزشی معادل با دو امتیاز در لالیگا داشتند و انیمیشن شیر شاه قرار بود در اکتبر عرضه شود.
شکل و سبک کیت‌ها در طول این سال‌ها به شرح زیر بود. سرشانه‌ها و در امتداد آن آستین‌ها با طرح پنجه (نماد برند اسپانیایی کِلمه) مزین شده بود، این کیت‌ها دارای یقۀ بزرگ کلاسیک بودند و آرم تکا (در ضمن این برند تولیدکنندۀ ظروف و لوازم آشپزخانه است) بر روی آن‌ها طراحی شده بود.
برند کِلمه در طول سال‌های ۱۹۹۴ تا ۱۹۹۸ چند کیت کلاسیک برای رئال مادرید عرضه کرد، سپس به‌طور کلی از عرصۀ تولید پوشاک برای تیم فوتبال کناره‌گیری کرد و در حال حاضر عمدتاً برای تیم‌های نت‌بال و بسکتبال پوشاک و تجهیزات ورزشی تولید می‌کند.
به‌طور کلی، طراحی‌های صورت‌گرفته در دهۀ نود و طی سال‌های ۱۹۹۴-۱۹۹۵ بسیار مورد پسند واقع شدند.
۹٫ هومل ۱۹۸۹-۱۹۹۰
سایر تیم‌های لالیگا وقتی هوگو سانچز این شمارۀ مشخص را در اواخر دهۀ هشتاد به‌تن کرد، مضطرب شدند.
بزرگترین بازیکن مکزیکی که تا به حال ۳۴ گل در لیگ به ثمر رسانده است؛ افتخار پوشیدن این پیراهن نقش عمده‌ای در کسب امتیازات او داشته است اگرچه این امر از نظر علمی ثابت نشده است.
برند دانمارکی هومل که به‌طرز هوشمندانه‌ای با حاشیۀ بنفشی که لوگوی نمادین مرینگوس را نشان می‌داد، مزین شده بود شانس را به باشگاه هدیه کرد؛ اگرچه این آرم هم‌تراز با برند دانمارکی ۱۹۸۶ هومل نشد، اما هم‌چنان یک کلاسیک باقی ماند.
۸٫ آدیداس ۲۰۱۰-۲۰۱۱
در فصل دوم هم‌زمان با حضور کریستیانو رونالدو در سانتیاگو برنابئو، آدیداس به‌عنوان یک برند مدرن ظاهر شد. خوشبختانه آدیداس متوجه شد که یقه‌های کشیدۀ عجیب و غریب سال‌های ۲۰۰۹-۲۰۱۰ اصلاً مناسب و راحت نبودند؛ در فصلی که بیشتر به خاطر ضربۀ سر درخشان کریستیانو مقابل تیم نمادین بارسلونا در فینال کوپا دل ری به یادگار مانده است و بازیکنان با کیت سادۀ سفید خوش درخشیدند.
۷٫ آدیداس ۲۰۱۳-۲۰۱۴
موفقیت لادسیما ارزش این کیت را بیش از پیش بالا برد، این کیت علاوه بر اینکه یک کیت تاریخی‌ست، طرح‌های ظریفی نیز دارد. خطوط محو شده‌ای که در سراسر کیت وجود دارد به پیراهن عمق می‌بخشد و در کنار آن جزئیات نارنجی، پیراهن را جذاب‌تر می‌کند.
۶٫ برند کِلمه ۱۹۹۸-۱۹۹۹
اولین بازیکنی که با دیدن این پیراهن به یادش می‌افتید کیست؟ من به یاد کلارنس سیدورف می‌افتم، کسی که مقابل اتلتیکو مادرید از فاصلۀ ۴۵ یاردی گلی به ثمر رساند که در نوع خود بی‌نظیر است. دومین و آخرین ورود برند کِلمه به لیست ما، با ترکیب چشم‌نوازی از موارد نامرسوم همراه بود، حاشیه‌های بنفش این پیراهن را شیک و در ذهن‌ها ماندگار کرد.
۵٫ آدیداس ۲۰۱۱-۲۰۱۲
این سال با فصلی پر از موفقیت همراه بود زیرا لوس مرینگوس توانست با درخشیدن در لیگ، زنجیر سلطۀ بارسلونا را بشکند.
پس از چندین فصل با نمونه‌هایی از کیت‌های ضعیف‌تر، در این فصل کیت‌ها به‌صورت ترکیب یقه با حاشیه‌های طلایی از ارزش بالایی برخوردار بودند.
رونالدو در جشن «کالما» در نیوکمپ با این لباس ظاهر شد.
۴٫ آدیداس ۲۰۱۲-۲۰۱۳
حاشیۀ آبی پیراهن بسیار جسورانه طراحی شده بود اما به هیچ وجه نامناسب به‌نظر نمی‌رسید. این موضوع باعث دلسردی عده‌ای شده بود، اما نسخۀ نهایی بیش از حد، قابل قبول به‌نظر می‌رسید. نکتۀ کلیدی پیراهن خانگی رئال مادرید غالب بودن رنگ سفید است، هر چند برخی تغییرات ماهرانه‌ای مانند یقه هفت بر این کیت‌ها اعمال شد.
۳٫ آدیداس ۲۰۱۵-۲۰۱۶
بازگشت به رنگ سفید ظاهر خوبی به بازیکنان باشگاه لوس مرینگوس می‌بخشد لذا نیازی به پیچیده کردن کیت‌ها نیست.
رنگ‌بندی این سری از کیت‌های آدیداس به زیبایی سری قبل نبود.
در ده سال اول هر صده ترکیب نامناسبی از حاشیه‌های بنفش، مشکی و طلایی، جذابیت پیراهن‌های خانگی را از بین می‌برد.
طرح‌های نقره‌ایِ خلاقانه روی شانه‌ها روش هوشمندانه‌ای برای جلب رضایت اسپانسرهای مالی است. نداشتن یقه ظاهر خوبی به این پیراهن بخشیده است که برای کسب اولین عنوان از سه قهرمانی متوالی لیگ قهرمانان اروپا بدک نیست.
۲٫ آدیداس ۲۰۰۱-۲۰۰۲
کهکشانی‌ها بهترین (و گران‌ترین) فوتبالیست‌های نسل خود را در یک تیم گرد هم آوردند. تشکیل چنین تیم پرهزینه‌ای به یک سری کیت‌های مناسب نیاز دارد. حذف لوگوی اسپانسرهای مالی، این سری از کیت‌ها را ارزشمندتر می‌کند. نقطۀ اوج این سری از کیت‌ها در گلاسکو برای فینال لیگ قهرمانان اروپا بود، زیرا لوس مرینگوس در یازده مورد با آن‌ها مقابل بایر لورکوزن قرار گرفت.
۱٫ ۱۹۵۴-۱۹۵۵
به صراحت می‌توان گفت قبل از دهۀ پنجاه، رئال مادرید یک غول خفته بود. حضور استعدادهای جهانی، آلفردو دی استفانو و فرنس پوشکاش، باشگاه لوس مرینگوس را مشهور کرد.
کسب پنج جام متوالی اروپا، سنت برنده شدن را در آن‌ها نهادینه کرد. حس افتخاری که بازیکنان هنگام پوشیدن لباس سفید نمادین رئال دارند با پیراهن‌های این دوره آغاز شد.
